Ззяюць твае вочы - чыстыя iльдзiнкi.
Ты развесiу ноччу мроi- павуцiнкi,
Парассыпау у багне кропелькi бруснiцы
И падкiнуць прагнеш леду у крынiцы.
Дзверы адчыняеш подыхам свавольным,
Ветрам казытаеш верасы у полi.
И няхай дзiвоснай пастаiць пагода.
Ад спякоты млоснай адпачне прырода.
Верасень
© Copyright: Марианна Светлана Гончарова, 2016
Свидетельство о публикации №116090901189
Свидетельство о публикации №116090901189
Рецензии