Атамы сёзю

Озгъан заман къайтыб келмез, 
Эштген сёзюм эсден кетмез. 
Атам бере эди ауаз: 
Тюзлюк ишинг тюзде къалмаз. 
Тюзлюк ючюн джаша, кюреш, 
Эркин атла, ойлаб сёлеш. 
Халкъынг джарсыу кёрген кюнде, 
Къарама тынгылаб кенгден. 
Тилим, тиним деб сакъласанг, 
Адет, намыс бла атласанг, 
Баргъан джолунг ачыкъ болур, 
Ашхы умутларынг толур. 
Къартны сыйын кёре билген, 
Айтханына эсин бёлген, 
Джашай бара,бек ачымаз. 
Таб, абынса да, джыламаз.


Рецензии