Никтер монсу мина буген,
Кэефем дэ юк сыман.
Эйтерсен лэ кунел кошым
Оядан чыгып очкан.
Уйларым ботенлэй чуала,
Нидер житми кунелемэ...
Тонге айга карап торсан,
Коянтэле бер кыз куренэ.
Мин дэ шул Зохрэ кызыдай
Буген уземне хис итэм,
Айдан жиргэ тошэр очен,
Тылсымлы баскыч котэм.
Ай кырында усеп торган,
Мин бары бер гол генэ...
Кунел кошым, сина эндэшэм,
Ояна кире кайтып кил генэ.
Дулкынланма, кунел дингезем,
Вакытлыча гына бу сыйфат.
Бик салкын кышлардан сон да
Ямле язлар килэлэр кабат.
Бик кенэ каты янгырдан сон да
Кояш карый жиргэ елмаеп.
Яктылыкка сусап, мин дэ
Айда усэм, Доньяларга гажэеп.
Никтер монсу мина буген...
© Copyright: Алсу Тиникова, 2016
Свидетельство о публикации №116083002698
Свидетельство о публикации №116083002698
Рецензии