(немного поэзии на своём родном языке)
А я кахала яго вочы
І, быццам сіні матылёк,
Ён блізка пырхаў у аблоках
І разам з тым быў так далёк.
А тыя вочы нібы мора -
Глыбока, можна патануць,
Але хутчэй у вачах пакора,
Чым мо благое што-небудзь.
А я кахала яго рукі,
Бо так імкнулісь падтрымаць.
І не сцярпець было разлукі
ні дзён на дзесяць, ні на пяць.
А я кахала...
© Copyright: Диана Куцкевич, 2016
Свидетельство о публикации №116083010935
Свидетельство о публикации №116083010935
Рецензии