Ты толькi ў снах прыходзiш да мяне,
Сяброўка мая мiлая, Тамара!
Дзяцiнства ўспамiн душу кране,
Слязiнка набяжыць... Нажаль, так мала
Табе было адведзена гадкоў,
Хвароба хуткi бег iх затрымала, -
Душа свабоднай стала ад акоў,
Ды зорачкай на небе болей стала...
Хто знаў цябе, той бачыць цiхi свет,
Што льецца ад той зорачкi ўначы:
Любiла ты жыццё, i добры след
Пакiнула ў ix душах, жывучы.
2014
Томачцы...
© Copyright: Галина Харитоненко Анкута, 2016
Свидетельство о публикации №116081605712
Свидетельство о публикации №116081605712
Рецензии
Мы жили год в Бресте, какой мелодичный язык!
Наталья Мартишина 20.08.2016 10:26 • Заявить о нарушении
Наталья Мартишина 20.08.2016 10:26 • Заявить о нарушении
На это произведение написаны 3 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.