Шэ раз пра ай, лавлю сь

А то вкахаўся ў Люськ.
Ды й Каць любіць хачю

Не трэба плаКаць, Вася,
Што ўсё ужо прашло!
Я зноў прыеду й Танкам
Шурнёма ж за й сялцо.

А ты казаў, што скажаш,
Хто й там на сценцы во.
Дык в чом жа-та Джатака?
Аль я не і паль-то?

Ад хаты ш роднай я ж ногць
Не атарву сь, каб Гром
Ізном мяне ужарваў
Ды шэ й і й сярот ноч.

Таму сь ты вуж ексь ТомКу сь
Кусяй зя гупк і попк.
А я… ну, о, пастромак
Каню прышлю па почць.

…услоўны ш дзіаЛох
С красотк Бізок.
Мадэляў бо нямног


Рецензии