Спич Про навязчивую рекламу

 Напрыканцы незразумелай раніцы пішу пра талерантнасць... Згубілася на тле нахабства што. Такое вось наўкол сіроцтва, спадарства. Адзіны супраць зграі.... І сум, і сорам, і адчай..."Зялёны чай" мо толькі ... Мне яго праз сеткі абяцаюць... Ён верне моц ў цела, звіліны зноў скруціць у вузел, надасць мне сілы волі , кроў таксама у венах мне запусціць...
Сяджу і думаю ... які сур'ёзны той "зялёны чай"... Вось толькі не такі сур'ёзны мой адчай )))
Калі ўжо гэты сецявік такі заўзяты, то хай прапанаваў бы мне ...гарбаты)


Рецензии