Па Млечнаму шляху...
А я ўслед бягу за ім усё наўздагон.
Вось хутка даганю, ужо блізка паварот,
Ды недаступны ён за межамі дрымот.
Вачэй адкрыць шкада - растае сон, як дым,
У тым уся бяда, што не сустрэцца з ім.
Каханне і спакой далёка конь панёс
І гэтага цяпер мне не даруе лёс.
Памылкай назаву і буду шкадаваць,
Удзень і ўначы яго я буду зваць,
З надзеяй і мальбой на Млечны шлях глядзець,
І мой ты непакой павінен зразумець.
Вярні назад спакой, каханне прынясі,
Астатняе за мной, што хочаш - папрасі.
Пад ногі кіну я табе ўсю зямлю.
Вярні мне мару-сон зачараваную.
Свидетельство о публикации №116071406508
С теплом.
Валентина Галицкая 11.01.2017 23:19 Заявить о нарушении
С теплом и уважением
Валентина Владова 11.01.2017 23:27 Заявить о нарушении