Мароз злаваўся не на жарты.
Не да спатканняў, з хат не руш!
А ты, упэўнены і ўпарты,
Прыйшоў… з букетам змерзлых руж.
А я ў танюсенькіх панчошках
(У мамы, пэўна, здаўся б шок)
Хавалася аж «да няможна»
У твой кудлаты кажушок.
І не было лістоў бальнічных,
І колькі зім ужо сплыло…
А я ў панчошках эластычных
Бягу на руж тваіх святло.
* * *
О любви
© Copyright: Татьяна Цвирко, 2016
Свидетельство о публикации №116070608796
Свидетельство о публикации №116070608796
Рецензии