Ата – къая, ана – тенгиз джашауда,
Юсюнде уа къайыкъчыкъла-балала.
Къалай игид тынчлыкъ болса тенгизде,
Сюйгенича джюзедиле кемеле.
Къайдан эсе да бир джел келди тенгизге,
Толкъунларын аны ерге келтюре.
Къайгъылыды къая къараб алагъа:
«Къайдан чыкъды,-деб, бу шайтан джел былайгъа?!»
Къаралгъанды тенгиз къараб къаягъа,
«Къурутайым»-деб, айтханча ол анга.
Къыздыралла бир-бирлерин толкъунла,
«Чачарыкъбыз!»-деб, айталла къаягъа.
Тенгиз кесин келиб урад къаягъа,
Тебдиреллик кибик аны артына.
Къая къоркъмайд «не болад» – деб кесине,
Эси кетгенд «къайдалла?»- деб, кемеле.
Урад тенгиз толкъунларын къаягъа,
Джара болуб айланады ызына.
«Ай башсыз!-деб, айтад къая тенгизге,
Болмасала къайыкъла уа юсюнгде
Мен ачарем эшиклени къум тюзге!»
Умар Ижаев
(Член союза писателей России)
***
© Copyright: Умар Ижаев, 2016
Свидетельство о публикации №116060204053
Свидетельство о публикации №116060204053
Рецензии