І зноў ты сустракаеш цішынёй,
Раняшнім паветрам абдзімаеш твар.
Імглістай раніцы малочнай цеплынёй
У водгуках маіх дзіцячых мар.
Мяне прытуліш шчыра да грудзей,
Прымаючы, нібы матуля ў абдымкі.
А я вітаюся з табой цераз людзей
З усмешкай у сэрцы пакідаю фотаздымкі
Ласкава сонейка праменем дакране,
А я на ровары па вуліцах знаёмых.
Ты назаўсёды застанешся для мяне
Утульным домам.
Гомелю
© Copyright: Нина Кано, 2016
Свидетельство о публикации №116042008389
Свидетельство о публикации №116042008389
Рецензии