Берега моей Зельвянки на бел

Берагі маёй Зяльвянкі

Берагі маёй Зяльвянкі -
Два зялёных ручнікі,
Ткалі вас з ніцей вяснянкі
Кожны год сакавікі.

Размалёўвалі аснову
Красавік і май штогод.
Лета кветачкай барвовай -
Аздабляла хараство.

Не забыць мне касавіцаў!
Водар скошанай травы,
Як напой, што не напіцца,
З сокаў зёлак, крапівы...

А ў куп'і хавалі гнёзды
Птушкі - кнігаўка кулік...
І крыляў над імі ўзнёсла
Бусел, нібы маладзік.

І стажкі, стажкі, капіцы...
Мятлік, люцік, кураслеп -
Высцілалі палавіцы
Да шляхоў у дзіўны свет.

Мы шукаем успамінам
Той прыстанак берагоў,
Дзе свой след калісь пакінуў
Той, хто тут калісь ішоў.

На фото река Зельвянка впадает в Неман.


Рецензии