Знаем не будзе ни якай бяды

 

Дрэвы  пажоўклі,  лісце  ўпалі
Туляцца  травы  да  самай  зямлі
Вецер  прыносіць  вестку,  што  скора
Снег  будзе  падаць  ідуць  маразы
             Дзень  стаў  кароткім,  доўгія  ночы
             Сонца  на небе  урэзала  шлях
             Вецер  шалёны,  вые  ваўкамі
             І  набірае  зімішча  размах
Людзі  па  зімняму  ходзяць  адзеты
Усе  качагаркі  дымам  дымяць
Сцелецца  нізка  шэрая  смуга
Белыя  мухі  сталі  лятаць
             Нізка  па  небу  носяцца  хмары
             Быццам  бы  людзі  кудысці  спяшаць
             Буры  і  віхры,  цёмныя  ночы
             Дрэвы  на вуліцах  моцна  трашчаць
Дождж  беспрарыўны,  поўная  Дэйма
З  берагам  летнім  ужо  не  зраўняць
Вал  вады  шэрай  імчыць  да  заліва
А  над  залівам  чайкі  крычаць
             У  гуках  дівоснай,  Божай  прыроды
             У  казачных  чарах  вялікай  красы
             У  шуме  змаганняў, светлых  імкненняў
             Знаем  не  будзе  ніякай  бяды