Ежи Харасимович.
РАЗДВИГАЮ СОСНЫ...
Глеб Ходорковский - перевод.
Раздвигаю горы, раздвигаю сосны
Нет на площади церкви
и только в воздухе резком
запах гари цепкий и едкий.
Тихо. Только свист птичий
да гор на морозе застывшие склоны
а в небе красном и чистом
тёмный след по иконе.
* * *
Rozchylam choiny - Jerzy Harasymowicz
Rozchylam choiny
Rozchylam g;ry rozchylam choiny
Nie ma ju; cerkwi na placu
I tylko w powietrzu cierpkim nie;yczliwym
Sw;d spalonego pejza;u
Cisza tylko ptak;w ;wisty
Garby g;r skostnia;e na mrozie
Na niebie czerwonym czystym
Ciemny ;lad po ikonie
Jerzy Harasymowicz
Ежи Харасимович. Раздвигаю сосны
© Copyright: Глеб Ходорковский, 2016
Свидетельство о публикации №116031911562
Свидетельство о публикации №116031911562
Рецензии
Ниже:
Сохранить для сопоставления с текстом профессора Андрея Лама.
IV 13
Audivere,Lyce, di mea vota,di
Моё проклятье, Лика, услышали боги, да,
услышали: пылью становишься, но,однако
хочешь красивой казаться,
пьёшь и гуляешь бесстыдно
и хриплым пеньем пытаешься Купидона
завлечь ленивого; только ласкает он
Хии, искусной на цитре, девичьи щёчки.
продолжу после,устал
IV 13
Audivere, Lyce, di mea vota, di
(Strofa asklepiadejska II)
Wysłuchały, Liko, mej klątwy bogi, tak,
wysłuchały: próchnem się stajesz; a przecie
piękną chcesz się wydawać,
hulasz i pijesz bezwstydna
i chropawym śpiewem pragniesz Kupidyna
zwabić leniwego; lecz on dziewczęcej i
w cytrze wprawionej Chii
pieści wiośniane policzki.
On wszak bez litości minie w locie suche
dęby i przed tobą umknie, bo już żółte
twe zęby, zmarszczki lico
szpecą, a głowę siwizna.
Ani nie powrócą ci kojskie purpury
ni kamienie drogie z czasów, co od dawna
w księgę plotek wpisane,
na zawsze zamknął dzień chyży.
Gdzie pierzchła różowa twoja płeć, powabne
ruchy? cóż ci z tamtej, ach tamtej zostało,
co czystą tchnąc miłością
wzięła mnie kiedyś w niewolę,
pierwsza po Cynarze, wdzięczna i słynąca
z igraszek rozkosznych? lecz Cynarze krótkie
pisane były lata,
a los ocalił podobną
do żyjącej długo starej wrony Likę,
by młodzieńcy chętni wciąż oglądać mogli
nie bez głośnego śmiechu
popioły zgasłej pochodni.
Horacy
w tłumaczeniu Andrzeja Lama
Wyślij pocztą e-mailWrzuć na blogaUdostępnij w usłudze TwitterUdostępnij w usłudze FacebookUdostępnij w serwisie Pinterest
Глеб Ходорковский 20.03.2016 22:27 • Заявить о нарушении
Сохранить для сопоставления с текстом профессора Андрея Лама.
IV 13
Audivere,Lyce, di mea vota,di
Моё проклятье, Лика, услышали боги, да,
услышали: пылью становишься, но,однако
хочешь красивой казаться,
пьёшь и гуляешь бесстыдно
и хриплым пеньем пытаешься Купидона
завлечь ленивого; только ласкает он
Хии, искусной на цитре, девичьи щёчки.
продолжу после,устал
IV 13
Audivere, Lyce, di mea vota, di
(Strofa asklepiadejska II)
Wysłuchały, Liko, mej klątwy bogi, tak,
wysłuchały: próchnem się stajesz; a przecie
piękną chcesz się wydawać,
hulasz i pijesz bezwstydna
i chropawym śpiewem pragniesz Kupidyna
zwabić leniwego; lecz on dziewczęcej i
w cytrze wprawionej Chii
pieści wiośniane policzki.
On wszak bez litości minie w locie suche
dęby i przed tobą umknie, bo już żółte
twe zęby, zmarszczki lico
szpecą, a głowę siwizna.
Ani nie powrócą ci kojskie purpury
ni kamienie drogie z czasów, co od dawna
w księgę plotek wpisane,
na zawsze zamknął dzień chyży.
Gdzie pierzchła różowa twoja płeć, powabne
ruchy? cóż ci z tamtej, ach tamtej zostało,
co czystą tchnąc miłością
wzięła mnie kiedyś w niewolę,
pierwsza po Cynarze, wdzięczna i słynąca
z igraszek rozkosznych? lecz Cynarze krótkie
pisane były lata,
a los ocalił podobną
do żyjącej długo starej wrony Likę,
by młodzieńcy chętni wciąż oglądać mogli
nie bez głośnego śmiechu
popioły zgasłej pochodni.
Horacy
w tłumaczeniu Andrzeja Lama
Wyślij pocztą e-mailWrzuć na blogaUdostępnij w usłudze TwitterUdostępnij w usłudze FacebookUdostępnij w serwisie Pinterest
Глеб Ходорковский 20.03.2016 22:27 • Заявить о нарушении