Палі мы за веру як i Фрыдрых Швабскі
Тота які мужна вёў германцаў ў бой.
I хоць загінуў ён, смертушкой суровай.
Назаўжды запомняць туркі гэты бой.
Колькі слаўных вайной на вайне загінула.
Колькі адважны рыцараў у сечы палегла.
Аль по загінуўшым, ты не плачи матi.
Ім ў Вальгхале шмат будзе добра.
У гэтым паходзе шматы пабачывалі,
Султанат Сельджукаў, Кілікіі раўнін.
Аль на небасхіле так i не зьявіўся
Бясстрашным крыжакам, град Ерусалім.
Ішлі туды тры року, усё ў баях пабіты,
Голад i хваробы сыпаліся на воз,
Але не зламаци та сыны Хрыстовы.
Кожны веру ў Бога ў сэрцы сваім нёс.
Рокi праляцелі, каралі забыліся,
Разваліся краіны i сышоў народ
Але ў памяці славай акрылены
Назаўжды застанецца той хвацкі паход.
Веру абаранялі, сарацынамі білі,
Шмат велькаў шмата гадаў пасеклі.
Аль дадому ў Еўропу так i не вярнуліся,
Усіх іх поглаьтили жоўтыя пяскі.
Песнь аб Фрыдрыхе Швабском
© Copyright: Глеб Рыков, 2016
Свидетельство о публикации №116030701410
Свидетельство о публикации №116030701410
Рецензии