А вясна свае крылы зялёныя
Апусціла на дрэвы, лугі.
Абрусамі* смугі* ахінёныя,
ЛЮбы*, Сэрвач, твае берагі,
Твой разліў, твае хвалі сцюдзёныя*,
І юнацтва...Акрыленасць мар...
У пралесак блакіт ўлюбёныя,
Пакаралі мы водны абшар*.
І блукалі мы соннымі ўзлескамі.
Сінь -- не змераць, гадЫ -- не злічыць!
Да канца цяпер тымі пралескамі*
Мне душэўныя раны лячыць...
абрус -- покрывало
смуга -- дымка
сцюдзёныя -- холодные
абшар -- простор
пралескі -- подснежники
Сэрвач
© Copyright: Мария Ючкович, 2016
Свидетельство о публикации №116030207758
Свидетельство о публикации №116030207758
Рецензии
Марыя, на беразе рэчкі Сэрвач, непадалёк ад Карэлічаў, знаходзіцца вёска дзе нарадзілася і вырасла мая жонка. Таму я добра ведаю тыя мясціны. Яны прыгожыя на самой справе.
Усяго добрага Вам.
Анатолий Уминский 04.05.2017 09:44 • Заявить о нарушении
Усяго добрага Вам.
Анатолий Уминский 04.05.2017 09:44 • Заявить о нарушении
Анатолій,мая Сэрвач -- гэта на Віцебшчыне, але таксама вельмі прыгожая.А вёска, дзе я нарадзілася, называецца Парэчча. Парэччаў таксама вельмі многа на Беларусі.Удачы Вам ва ўсім!
Мария Ючкович 04.05.2017 12:37 Заявить о нарушении
Мария Ючкович 04.05.2017 12:37 Заявить о нарушении
На это произведение написаны 3 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.