Я шаўка прадажная; злая сабака,
Кусаю за лытккі, кусаю за пяты.
Мяне на кароткі ланцуг пасадзілі
І міскай ванючай бурды наградзілі.
Мяне з ланцуга врамянамі спускаюць,
“Кусі” мне крычаць; я канечна кусаю…
Дзе ў жопу лізну, дзе хвастом пакручу,
Я верай і праўдай служу палачу.
Жыву адным днём; хай ўсё будзя як будзя,
Але-ж пачаму мяне людзі ня любяць?...
У будцы жыву, не пускаюць у хату,
Прадажную шаўку, дурную сабаку…
Трасянка
© Copyright: Балакир Анатолий, 2016
Свидетельство о публикации №116022708782
Свидетельство о публикации №116022708782
Рецензии