Для мяне зіма заўсёды - казка
Для мяне зіма заўсёды - казка,
Пер’е крышталёвае на шкле,
Гурбы снегу і завеі ляскат,
Што ганяе снег на памяле.
Вецер запрагае хмары ў сані
Едзе па калдобах і трасе...
Снег ляціць кавалкамі, вусамі,
Завісае шапкай на страсе.
Новы год і госця ў нашай хаце
З пахам хвоі, лесу і смалы,
Бляск вачэй даверлівых дзіцяці.
І дарослы кожны, як малы.
Споведзь прад сабою, таямніцы,
І чаканне цудаў у Раство,
Промні Каляды на аканіцах,
Карагоды, песень хараство.
Пар над лункай з ледзяной вадзіцай,
Вызваленне цела з кайданоў,
Варажба дзяўчатак на грамніцы,
І выццё блукаючых ваўкоў.
Казкі пра казу і ваўкалакаў
На ляжанцы цёплай у сяле.
І сляды на снезе розных лапаў...
Елачкі - у лесе, як шале…
Апетыт пасля лыжні, бадзёрасць -
Быццам бы змяніў, як заяц, поўсць.
Адыходзяць стомленасць і хворасць...
Вось такія цуды ўзімку ёсць…
Фото интернет
Для мяне зима заусёды - казка
© Copyright: Людмила Воронова Супрун, 2016
Свидетельство о публикации №116011906275
Свидетельство о публикации №116011906275
Рецензии