Й. К. Блум. Невозвратимое

Перевела с нидерландского языка
на русский язык Галина Поротикова

Окно открою, я впускаю осень,
Непостижимую словно судьба.
Что наши беды как не вся борьба
Та, что бросала наших предков оземь.

Невозвратимое. Оно тогда,
Что и всегда, чем больше вспоминаю,
Тем всё яснее мне и твёрдо знаю,
Всё, что любил, на многие года.

Ты беспокойна, юность, а блуждать
Тебе охотней не вблизи любимых.
И одиночество и боль потери

Есть то немногое лишь, что отдать
Упокоению невозвратимых
Тебе приходится на самом деле.

С нидерландского


       J.C. Bloem

De gelatene

Ik open `t raam en laat het najaar binnen,
Het onuitsprekelijke, het van weleer
En van altijd. Als ik `een ding begeer
Is het: dit tot het laatste te beminnen.

Er was in `t leven niet heel veel te winnen.
Het deert mij niet meer. Heen is elk verweer,
Als men zich op het wereldoude zeer
Van de miljarden voor ons gaat bezinnen.

Jeugd is onrustig zijn en een verdwaasd
Hunkren naar onverganglijke beminden,
En eenzaamheid is dan gemis en pijn.

Dat is voorbij, zoals het leven haast.
Maar in alleen zijn is nu rust te vinden,
En dan: `t had zoveel erger kunnen zijn.