Пачуў хлапец знаёмае імя
І прозвішча было знаёма добра.
у душы ўжо бушавала полымя,
У вачах яна-як той мяшочак золата
Аднак жа ворагі мы,не сябры
Ды разыйшліся рознымі шляхамі
Няма, нажаль у нас той дабрыні
Якая нам давалася вяками
Вось ты мяне пазнала,
спытала ці не той я?
Табе ж самой цікава
Якая ж тут адмова?
Няма пакоя ў маей душы
Мінулалага жыцця там толькі заляжы
Аднак жа,варажы не варажы
Ды толькі сэрца мае крэпка не сушы.
Пайшла на рызык дзеля бацькі
Свае каханне ты згубіла
І мае сэрца запыніла
Каханая,что ж ты нарабіла?
У гэтай казкі не шчаслівая канцоўка
Ды казка ж і цягнулася не доўга
І не чыя зусім тая заслуга
Калі нас засланіла тая смуга
Вораг
© Copyright: Грузд Наталия, 2016
Свидетельство о публикации №116010210800
Свидетельство о публикации №116010210800
Рецензии