З дрэва ліст упадзе –
на расу, на траву, ня зямлю, –
І акрые сабою
чыёсь неадпетае цела…
Шмат стагоддзяў таму
тут памерла яно і сатлела…
Ды імя яго –
нат’ малітоўна –
Я не назаву…
Колькі ў свеце крыжоў –
на шляхах,
на кладах,
на вятрах…
Колькі душ,
што заўчасна,
стамлёна ля іх спачываюць:
Не зайздросцяць нікому,
не маняць
і ўжо не кахаюць –
Іх нязгаслы агеньчык
гарыць у нашчадкаў
ў вачах…
…Скора ліст упадзе –
на ўрадлівае ўлонне зямлі,
І сустрэне яно –
з мацярынскім
бясслёзным чаканнем…
Ціхі голас травы –
ты складаешся
з нашых дыханняў,
Стогнаў,
шэптаў,
прызнанняў, -
УСІХ –
памёрлых,
ды ў Бога –
Жывых…
…Ціхі голас травы…
______________________________
На фото:
Крево (Гродненская область, Сморгонский район) .
Братская могила солдат 1-й мировой войны 1915-18 гг.
Цiхi голас травы...
© Copyright: Летнее Утро, 2015
Свидетельство о публикации №115121701090
Свидетельство о публикации №115121701090
Рецензии