***

Здраўнёва
Новая забудова,
сядзiба Здраўнёва.
Плынь Дзвiны глубiня,
над абрывам адна,
успамiн апячэ:
з шэптам Дзвiна цячэ.
Бераг, стромкая круча,
паветра гаючае.
Над вадой голас чысты,
водар ганарысты.
Вечар сiнi пагожы,
церамок прыгожы.
Сядзiбы пограб стары.
Дом – Рэпiна мары.
Фарбуе вечар сiнi
прыгажосць Радзiмы.
Барацьба хваль рашуча,
ды не страшна круча.
След у душы пакiне
i мова Радзiмы.
Памяць абярагае,
малюнкi гартае:
беларуская мова,
сядзiба Здраўнёва.
Восеньскi вечар сiнi
крочыць па Радзiме.


Рецензии