Раницай пахмурна-соннай...
Вочы расплюшчыць змагла я
І не з будзільніка звонам,
І не з размовай трамваяў,
Нават не з сонца праменнем
Цёплым, пяшчотным, дрыготкім
І не з канцэртамі пеўняў,
Як нашы слаўныя продкі…
Што ж пабудзіла так рана?
Твой пацалунак, каханы.
Свидетельство о публикации №115112404459
Ранком, похмурим та сонним...
...............................................................
...Твій поцілунок, коханий.
(осталось заполнить середину)))
Ольга Сафронова Таганрог 03.12.2015 21:34 Заявить о нарушении