Нач, отам дех,

Начотам дех зи икболе,ки рахдур асту бенишон,
Начотам дех зи ахволе,ки гумгаштам дар ин замон.
Начотам дех зи дилсарди дар ин айёми зулмона,
Бигир дасти басо сардам,ки зори оташанд чандон.

Начотам дех зи бехудиву бекасиву танх,ои,
Шабам тору рузам тору фигону ох,у расвои.
Куч,ои ту,биёи ту даво бахшои захми дил,,
Сафоям ту,вафоям ту рах,оиям зи ч,удои.

Начотам дех ки лабхоям бехад хушкида беобанд,
Хама бустони дил аз хор руидаи сад озоранд.
Тору пуди мехри сина хамеша дар аламу гам,
Борон селоб ашки дида руди хар дуи чашмонанд.

Начотам дех, ки окибат мухаббат нодида мирам,
Аз ин бехиссии сина гиласарои такдирам.
Навои бе садои  ишк ба дилхуни кашонд чонам,
Хароб афтодаву бемор чавонмарду валек пирам.

Начотам дех,ки танхо ту бо хеш ориям рушнои,
Начотам дех,ки танхо ту рахоиям зи танхои.
Дилнишинам биё бубин бе ту холам табоху бад,
Начотам дех ба хар нафас донам бар ранчам ру'ьёи


Рецензии