На глыбокім снезе
Шмат слядоў у лесе.
Вось вавёрчыны сляды
Вакол дрэў туды-сюды.
Далей крыху ў баку
Сядзеў дзяцел на суку.
Моцна стукаў дзюбай ён.
Аж дрыжэў ад жаху клён.
Сваю справу добра ведаў -
Усіх выгнаў караедаў.
А ў дуба і ў бярозы,
Бачна, рухаліся козы.
І ў пошуках травы
Праскакалі праз равы.
Амаль дрэў краная кроны
Побач лёталі вароны.
Крылы чорныя, як хмаркі
І любіцелькі да сваркі.
На глыбокім снезе хтосьці
Доўга зло зрываў з кагосці.
Мабыць воўк, а мабыць дзік
Утаптаў снег, потым знік.
Завіруха загудзела,
Снег пайшоў і стала бела.
Зніклі раптам усе сляды.
І нядоўга да бяды.
Я запрог каня хутчэй.
Добра дровы ўвязаў
І, як мага мог, грамчэй
"Но!",- каню свайму сказаў.
У лесе
© Copyright: Владимир Михайлович Крюков, 2015
Свидетельство о публикации №115110409179
Свидетельство о публикации №115110409179
Рецензии
"Добра дровы ўвязаў...
"Но!",- каню свайму сказаў".
Што далей? Куды павёз?
З цёплай печчу звязаў лёс?
У беларускай мове ёсць нешта такое, што не згасае.
Дзякуй, Уладзімір.
Василий Азоронок 20.12.2017 08:59 • Заявить о нарушении
"Но!",- каню свайму сказаў".
Што далей? Куды павёз?
З цёплай печчу звязаў лёс?
У беларускай мове ёсць нешта такое, што не згасае.
Дзякуй, Уладзімір.
Василий Азоронок 20.12.2017 08:59 • Заявить о нарушении
На это произведение написано 5 рецензий, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.