Жыццё доўгае – мана. Мiльгануў i ўжо няма,
адзiн подых, цi павеў чуеш зямны, цiкавы спеў.
I каханне- летуцень, праца, поспех , як той дзень.
Кароткi мiг – усё жыццё - ўздыхнуў i забыццё.
Нiбы кропля на вадзе, знiк i невядома дзе?
А вядома зямлякамк- справа тут, а ты ўжо там.
Мiльгануў у добрым стане праз краiны, акяны
да святла, праз дзiкi змрок, туды,дзе анёлы, дзе Бог.
Не так, як хочацца
Не так, як хочацца жывецца,
якая хвiля набяжыць.
За чалавекам хмара ўецца.
А справа добрая маўчыць.
Чакаюць многiя падтрымкi.
Бо адзiноцтва перабор.
Дапамажы iм без затрымкi.
Хай у ваччу другiх дакор...
Не звяртай на суд увагi,
жывi,як быццам зла няма.
Трымай высока праўды сцягi
i аддавай любоў спаўна.
Душа ад шчасця засмяецца...
жыццё – люстэрка адбiцця,
тот, хто к цудоўнаму iмкнецца,
трымае стымул ад жыцця.ўўўў
Мiльгану
© Copyright: Анастасия Сазанкова, 2015
Свидетельство о публикации №115110404622
Свидетельство о публикации №115110404622
Рецензии