Галiне Сантоцкай

 
Падабаецца мне Галя,
твар i постаць да спадобы,
але ж галоўая душа -
душа дзейная асобы.
А яна з пяшчот пяшчота,
пялёсткi мяккiя, як шоўк.
Рыса вартасцi набыта,
якой не ведам зайздрасць, змрок.
Тут лагода i каханне
i лiра- важкi сэнс жыцця,
у хвiлiнку,час спаткання
адагрэць кволае дзiця,
усё iмкнуцца, каб свiтанак
стаў лепш у будучым для ўсiх,
ды чакаў нястомна ганак,
дзе думак рой мроiць тваiх.
Каб жыццё найлепшым чынам
далей цякло, як мае быць.
Ды кахаць -колькi магчыма-
i на карысць другiх служыць.


Рецензии