Багач

Верасень вельмi стараеццa -
свята “Багач” называецца.
Спрыяe,каб на будачы год
жыта сцяной, высокi намалот.
Капа,  ну, як мур, вышынёй,
а скiрда, як вёска, даўжынёй.
Жменя за жменяй гартаецца,
жыта ў кош набiраецца.
Свечку запаляць – прыгожа!
тут сэрца ўлякнуцца можа.
Свята “Багач” - шчодрае свята,
спраў усякiх з жыта багата.
Праца закончана ў поле.
Глеба адпачывае. Воля!
Пара за вяселле прымацца,
сяброў дарагiх не чурацца.
Шаноўныя госцi , музыкi,
iзлiшкi не трэба пазыкi.
Нясуць“Багача” па сядзiбам.
Пачэсны сноп на куце з жыта.
За будучы чарка ўзнята-
вырасце ўраджай багаты.
Абяцае - не абмане.
“Багач” добрую сiлу мае.
Розум спiць
Плыве малюнак чорна-сiнi,
бязглуздзiца бязглуздзiцай.
У цёмнай бессэнсовай плын
ўсё безразважна круцiцца.
А розум спiць, сумленне знiкла,
змарнеў i сорам, i прыгнёт.
Вар;;яцкi выгляд нязвычайны
i не цiкавiць жыцця кошт...
не адшукаць тут спачування,
халодны твар i позiрк знiчны.
Змрочны малюнак,  без жадання -
безумоўна – наркатычны.

Дэпрэсiя
Аднастайна днi ляцяць
у дэпрэсiўным стане.
Не дапаможа, што чакаць –
 дарэмны намаганнi.
Стары, сумны чалавек,
сум побач шчодра сее.
Меланхалiя павек
позiрк без надзеi.
I Дэпрэсiя з вуглоў,
 i трывога ў прызбе,
i няславяць – будзь здароў-
старых укарызнай