Юкмыни...
Чиста кунелемне нык агулады
Керле кунелле булуын синен
Тормыш яктысын, ямьнэрен алды.
Боз салкыныдай синен карашын
Эрнегэн жанны, кабат ошетте
Санламый яшэвен матур тормышны
Минем жаныма, салкынын кертте...
Тынлашмаган каты башлы аттай
Кая телэсэн, шунда чабулар
Газиз жаным жылы суз коткэндэ
Бэгыремэ тиеп пычрак атулар.
Хормэт, мэгънэ дигэн тошенчэ
Синен башта ахры юк кебек
Син курсэткэн этлеклэрне ходам
Бирмэсэ иде, беркемгэ берук!
Сою, наз, саф мэхэббэтне мин
Алып килгэн идем бит сина
Жаным чарасыздан, уксеп жылаганда
Сыгылма, нык бул, диделэр мина.
Синен тормышны ожмах итэргэ
Мин бит бары тик , телэгэн идем
Хатыннар башын синдэй канэчкеч
Ашаганын мин белмэгэн идем...
Житэр! син башка, мине язмышым
Кыерсытмачы газаплар биреп
Бэхет юкмыни, ник сою газап
Бетмэдем мени, эрнулэр куреп?
Свидетельство о публикации №115102104665