І кожны дзень, калі “паўзла”
Я міма тваёй хаты –
Сустрэчаю з табой жыла.
І ўсё гэта не жарты.
Глядзела да цябе ў двор,
Кідала позірк у вокны.
Ляцелі мухі наўздагон
Ад іх уцякала моўчкі.
Чакала я цябе заўжды…
І вось яна – сустрэча.
А ў цябе ўжо малы
Што Уладзікам завецца.
Ты не змянілася, дзіця.
І гэта вельмі добра.
Такая як раней была –
Цудоўная і простая.
Iвашкевiч Веранiка. Успамiны i сустрэча
© Copyright: Жанна Олехнович, 2015
Свидетельство о публикации №115092603531
Свидетельство о публикации №115092603531
Рецензии