Пятнадцаць год – так многа i так мала?
Ды нам заўсёды часу не хапала:
песнi прапець,цi злажыць частушкi,
да Радзiмы ляцець, як птушкi.
Пятнадцаць год, як адна хвiлiна,
i плён, i мары грамады адзiны,
пятнадцаць год нас песня хвалявала,
з сябрамi цесна музыка з;яднала.
Бачна мiльгаюць памяцi маршруты...
О! Колькi iх цудо;ных i славутых!
Пятнадцаць год - не злiчыць сябровак,
месца няма, дзе ставiць ганаровак.
Каб наталiцца песняй, роднай мовай,
у кампанii пачэснай i свабоднай,
з зямлi бацько; сябровак запрашаем
i будзе лепш, надзею не губляем
яшчэ прапець год сотню, а мо болей,
сыграць на сцэне шмат цiкавых ролей,
мары здзейснiць нам зусiм не дрэнна,
хто працава; з “Уздымам” недарэмна
Пятнадцаць год
© Copyright: Анастасия Сазанкова, 2015
Свидетельство о публикации №115092304149
Свидетельство о публикации №115092304149
Рецензии