Людзi-казуркi
Як ёсць прыроду сузіраць,
У прыродзе больш казурак,
Чым нехта мог меркаваць.
У свеце людзі існуюць,
Тым стварэнням пераймаючы,
І часта ў вобраз увойдуць,
Іншым жыць перашкаджаючы.
Пра галоўныя іх прызначэнні
Так развіта дасведчанасць,
Што паўсюль насаджэнні,
Як шкоднасную схільнасць.
Гудзяць, як мухі, дакучаючы.
Як мошкі, лезуць нахабна ў вока.
Як камары ўсіх кусаючы.
Як моль ляцяць да святла адзінока.
І калі на нашай планеце
Людзьмі іх здаецца завуць,
Тады чаму вы верыце,
Што іх душы вечна жывуць?
(казуркі бел. - насекомые рус.)
(Хацько Максім 15.09.2015)
Свидетельство о публикации №115091705874