Прырода слоў не мае,
Таму i ведае пра што заўгодна .
Аб тым ручай пяе лагодна .
Агонь палузгвае , мой бавiць слых ,
Ды аб жыццi запалiць думку ;
- Сапраўдная любоў - такая !
Агонь абдыме пэўны час ,
гляджу , няма удзьвух..
Яны пайшлi да цемраных кустоў ,
Дзе лямантуюць салаўi ,
Каханне здабываць !
Са мной застаўся толькi ветрык,
Попел церушыць на галаўнi.
Таму , гадзiну - жарам гладзiў,
А знiк , i зiмна ад Луны ,
Негледзячы , што червень на двары.
А ў дадатак у карчах
Звіняць , сьмяюцца цвiркуны .
начны агонь
© Copyright: Русинъ Шишко, 2015
Свидетельство о публикации №115091504316
Свидетельство о публикации №115091504316
Рецензии