Любовь на игле

Задернуты  шторы...  Рука  -  скользит  по
                стеклу...
Глаза  смотрят   в   небо, -   ожидая
                чуда,  -
Сейчас  -  станет  легче,  -   только  воткну
                иглу, -
Только  -  сегодня, завтра -   уже   не
                буду...

Мама,  прости,  -   столько  раз  -
                обещал, -
Мимо  -   мелькают   чужие   лица,  как
                тени,
Мне  жаль,  что  я   -   не  жалел,  не
                прощал, -
Пред  иглой,  мама,  -   склоняя
                колени...

Помнишь  - девчонку, -   как   солнце
                была, -
Мне лишь светила ее, -   мам,
                улыбка, -
Но,  -   а   потом   -   появилась
                игла,-
Тихо   подкралась,   -   всей   жизни   -
                ошибка!!!

Мама,  прости,   -  на   коленях
                стою,  -
В  темном  углу, -  только  приняв
                дозу,-
В  жизни  теперь -  я  на   самом
                краю, -
А   на   игле    -  капли  крови,  как
                слезы...

              24.08.2015г.


Рецензии