Калі чую дзявочы смех на вуліцы,
Хочацца плакаць.
І я ужо не магу спяваць.
Душа ірвецца на вонкі,
І толькі вокны…
За што мне ўсе гэта?
Што я зрабіў?
Нічога…
Ноч як атрута,
І словы свае
Спаліць я прагну.
Калісьці я бачыў людзей,
Цяпер толькі цені
Каля сцен маіх
Пралятаюць…
Канец лета
© Copyright: Василь Гардзиенак, 2015
Свидетельство о публикации №115082200950
Свидетельство о публикации №115082200950
Рецензии