Владимир Некляев. Спасательная станция

1

Уносит тучи ветер западный.
Боры над Неманом молчат.
На тихой станции спасательной
Матросы спят.

Матросы спят могуче, весело,
Пол-литра выпив на троих, –
Матросы спят, как ходят с песнями
Среди своих.

Матросы спят. Им сны не снятся.
Не переплыть по речке снам.
Кому приспичило спасаться –
Спасайся сам.

2

Историй острых и солёненьких
Припомню в жизни я немало.
Порой хватался за соломинку –
Держала.

...Судьба идет по плёсу с ломиком.
Матросы спят – а как иначе...
И крутится в волнах соломинка
Моей удачи.

3

Как крепко наши руки сцеплены!
Почти замки.
В воде чешуйки наши зелены
И плавники.

От всех и от всего свободные,
Игриво, косо
Уходим, сну реки подобные
Мы в сны матросов.

Швырнут нас волны по касательной,
Как рыб – на берег...
На тихой станции спасательной
Не скрипнут двери.

Перевод с белорусского


Уладзiмiр Някляеў

Станцыя выратавання

1

Ляцяць аблокі ў вырай тайны.
Бары над Нёманам маўчаць.
На станцыі выратавання
Матросы спяць.

Матросы спяць магутна, весела;
На сон прыняўшы на траіх,—
Матросы спяць, як ходзяць з песнямі
Ў страі.

Матросы спяць. Ім сны не сняцца.
Не пераплыць праз Нёман снам.
І калі трэба ратавацца — Ратуйся сам.

2

Гісторый вострых і салоненькіх
Здаралася ў жыцці нямала...
Было: хапаўся за саломінку —
Трымала.

...На плёсах лёс гуляе з ломікам.
Матросы спяць і сноў не бачаць.
I круціцца ў віры саломінка
Маёй удачы.

3

Як рукі нашыя сашчэплены!
Нібы замкі.
Салодка адчуваю шчэлепы
I плаўнікі.

Ад усяго і ўсіх свабодныя,
Імкліва, коса
Плывём, на сон ракі падобныя,
У сны матросаў.

Нас хвалі выкінуць на ранні,
Як рыб, па бераг...
На станцыі выратавання
Не рыпнуць дзверы.