Прашу, ты азірніся на хвілінку
І не бяжы сягодня так далёка.
Я не хачу, каб ты рабіў памылкі,
Таму сачу я за табою адным вокам.
Прашу, ты пасядзі са мною трохі,
Давай мы пагаворым пра цябе.
Паспееш ты знайсці свае дарогі,
Паспееш ты знайсці сябе.
Прашу, не пакідай мяне, таварыш,
І гэта не дазвол, і не прыказ.
Я ведаю, аб будучыні марыш,
Але пастой, я дам табе наказ.
Ты не спяшы, міленькі, бегчы ўгору,
Бо час ляціць і нам ужо не паспець.
Нацешыцца паспееш шчасцем, горам,
І хутка ты паспееш пасталець.
І не крычы, не ганьбі ты краіну.
Адказвай за ўсе словы свае, брат,
І памятай аб тых, хто за нас гінуў,
Аб тых, каго так жорстка губіў кат…
Будзь чалавекам кожны дзень і час!
Будзь чалавекам у кожным канцы света!
Каб мне не было сорамна за нас,
Бо чырванець жа дрэнная прымета.
Наказ
© Copyright: Экк Лер, 2015
Свидетельство о публикации №115082109221
Свидетельство о публикации №115082109221
Рецензии
Шматслойны і метафарычны твор. Закранула за душу....
Ли Чень Дао 21.08.2015 22:37 • Заявить о нарушении
Ли Чень Дао 21.08.2015 22:37 • Заявить о нарушении