Успамiн
Родная хатка, садзiк насупраць.
Колькi натхнення i веры , i дум!
Чабор ды мята для хворы стрэчы,
нiзкая хатка, за печчу цвiркун.
Людзей i хаткi даўно ўжо няма.
Тут разбурыла жыццё ўсiх вайна,
а сведкi: студня,i лазня ,i сад
знiшчыны гладка, зусiм не на жарт.
Толькi шалёны вецер зло вые.
Рой думак нясе, сэрданька стыне!
Раней тут продкi жылi, яшчэ як!
Жальба абдыме, нахлыне слупняк.
Дзе тая хатка? Пустэча i жах...
На карчы побач пяе сумна птах.
Успамин
© Copyright: Анастасия Сазанкова, 2015
Свидетельство о публикации №115081905731
Свидетельство о публикации №115081905731
Рецензии