Калi нешта здараецца
Думаешь: адпусціць - зажыву нанова.
Стану радавацца ўсяму,
Дзякаваць Богу за кожную новую раніцу,
Буду любіць.
Але гора праходзіць, страты забываюцца,
І ты зноў жывеш "на чарнавік":
Траціш марна час,
Размаўляеш з непрыемнымі,
Робіш не тое, что хочаш,
Пакутуеш з-за дробязяў,
Не любіш.
Мабыць, калі зразумееш,
Што
Добрыя людзі заўседы побач,
Свае думкі - самыя верныя,
Кожная гадзіна - бясцэнная,
А ўсе астатняе - дробязі, -
Будзе ўжо занадта позна.
Свидетельство о публикации №115081206176