Б. Н
Вось летапіс майго жыцьця.
Я добра разумею гэту мову -
Кахаць цябе да самазабыцьця.
Намаляванае на шыбе сонца -
Сьвятло падманлівых надзей.
Ці ты пазнаеш свайго хлопца
У цемры восеньскіх вачэй?
Аблюбаваныя журбой мясьціны -
Вось кляштар усіх маіх пакут.
Я веру, я такі адзіны,
Бо для мяне каханьне як прысуд.
На скрыжаваньні неўміручых вершаў
Узяло пачатак пачуцьцё адно.
Я стаў у тваім сэрцы першым,
Дагэтуль п'еш каханьня ты віно.
Ці гэта лёс,ці д'ябала ўсьмешка?
Мы нечага ўвесь час чакаем...
Заканчваецца шчасьця сьцежка.
Мне ўсё адно.Бо я цябе кахаю.
Свидетельство о публикации №115080901175