Гэта Ён.
Глядзеў з высотак
На прачнуўшыхся людзей.
Ён усё бачыў:
Люд спяшаўся
Да абноўленных падзей.
***
Вось і зноў Ён.
Ужо абедня.
Знізу шум з-пад усіх калёс.
Дзесьці стройка,
Сваркі, усмешкі…
Пачынае браць мароз.
***
Надвячоркі…
Ужо цямнее.
Ліхтары гараць у рад.
Упрыгожванні на елках,
Рады ім
І стар, і млад.
***
Глянь і ты,
Там завіруха
Церушыць на горад сонны…
Ён засне,
Каб заўтра з ранку
За людзьмі сачыць з высотак…
03.12.-04.12.2014.
***
© Copyright: Лёля Рудик, 2015
Свидетельство о публикации №115080705221
Свидетельство о публикации №115080705221
Рецензии