Голас Радзiмы, голас адзiны
нават далёка ,дзесь на чужыне
грае пабудку, сэрца кранае,
нiбы ў смутку звароту чакае.
Губляю сiлы, ў змроку гадзiны
к жыццю ўзраджае голас Радзiмы.
Душу сагрэе ў сцюжну зiму.
Нiбы жалейку, лепей магчыма.
Такi жаданы i такi мiлы.
Ведае пэўна, што не забыла.
Голос пачую i не адзiна.
Так мiлагучна мая Айчына!
Голас Радзiмы
© Copyright: Анастасия Сазанкова, 2015
Свидетельство о публикации №115073003716
Свидетельство о публикации №115073003716
Рецензии