Радзiма са мной гамонць,
у снах i думках сваеволiць,
не адпускае ад сябе
ў яўны момант, у дзiўным сне.
Час дзе, ляцяць гадзiны.
Не адпускае пупавна.
Перарэзаць сiл не мае -
у думках Радзiма вiтае.
Ад мясцiн родных, гаючых
з крынцай чыстаю пад кручай.
Не адпускае ад сябе.
Ад болю сэрданька ў журбе.
Мовы матчынай не чую,
скруха вялкая – сумую.
Не адпускае ад сябе
ў яўны момант у дзўным сне.
Радзiма
© Copyright: Анастасия Сазанкова, 2015
Свидетельство о публикации №115073003291
Свидетельство о публикации №115073003291
Рецензии