Птушка
ля ракi пяю
я птушкай шэрай.
Бераг у расе.
Далеч думкi нясе
надзею з верай.
Хвале наперакор-
блактны прастор-
ветразь адзiны.
Чакаю, як Асоль,
са мною поруч боль -
кветкай Радзiмы.
Даўгаву люблю,
ля ракi стаю,
лёс нагадаю.
Пакланiцца хачу,
птушкай палячу
к роднаму краю.
Свидетельство о публикации №115073003090