Гэтыя прыгожыя карыя вочы
Не даюць спакою нават мне.
У іх і пяшчота, і навальніца як ноччу,
І ўсмешкі, і на вось трывогу табе.
Зазірнуць у іх глыбіню
Не магчыма без хвалявання.
У гэтай бездані я тану,
Як сярод бурнага цячэння.
У шчасця карыя вочы,
Зараз я гэта дакладна ведаю!
Позірк святла жадаючы,
І шэпт траў і пах лета.
У іх адлюстроўваюцца галактыкі,
Якія я яшчэ не спазнаў,
Азёры дзівоснай прыгажосці,
Кветкі рубінавых скал.
Каравокае такое вось дзіва,
На мяне так раптоўна звалілася,
Я ўбачыў цябе і ты была мілая.
Спадзяюся што ты пра мяне не забылася.
(Хацько Максім 25.06.2015)
Карыя вочы
© Copyright: Макс Хот, 2015
Свидетельство о публикации №115063003156
Свидетельство о публикации №115063003156
Рецензии