Мяне ўсё з большай сілай цягне да цябе,
Таой голас, ён маўклівы, не адчуваю ў сябе.
Мне ты патрэбен дружа, наяве і ўсне,
Твае мацнейшай сілы рукі, і вочы ў глыбіне.
Кахаць цябе, заўсёды? Не ведаю як так.
Мяне кідае ў холад, і будзіць цемры – мрак.
І гэты позірк мілы, і рысы ўсе твае.
Мне б только знайсці сілы не закахацца ў цябе.
***
© Copyright: Ирина Яковец, 2015
Свидетельство о публикации №115062900856
Свидетельство о публикации №115062900856
Рецензии