Мае лясы, мая вадзица

         
Жыццё, жыццё  ну  дзе  ты,  дзе ты
Быў  маладым  я  абагрэтым
Ужо   не  вярнецца   гадкоў  хваля
Што  ад  нас  рэчкай   уплывае
            Гадкі   прайшлі  і  быццам  парам
            Уверх  падняліся   да  тых  хмараў
            Або  на  дол   спалі  ў  туманах
            Як  у  законах   напісана
І  вось  цяпер  перада  мною
Стаіць  хвілінаю   адною
Мясцамі  дрэнна  і прыгожа
Жыцця   майго  маленька  ложа
            Быў  маладым  і ў час кахання
            Як  не хацеў я раставання
            Я бачу  І'ўе    вёсак  хаты
            Спявалі  песні  там   дзяўчаты
Нясліся  гукі  песень   вольных   
Ад   маладых   дзяўчат  і  здольных
І   лес  стая'ў   у  нейкай  думе
І  ў  ціхусенечкім  шуме
            Як   шоў   дамоў  я раніцою
            Як  я  развітваўся  з табою
            Ты мне  спявала  сваім   спевам
            І  зачароўвала  напевам
Сваё  жыццё  абкіну   вокам
Бывалі   дні, што  лезлі   бокам
Бывала  і  шчасце   невялічка
Як  та заросшая   крынічка
            На Нёман  часта  выяжжалі
            Мы   вясяліліся , спявалі
            І  дзе  мае  сябры  смяюцца
            Калі  чуць   водачкі   нап'юцца   
Цяпер  разлукай  цяжка  змучан
Што  з  Беларусіяй   разлучан
Душой  тады  я  ажываю
Калі   сюда  зноў   прыяжджаю
            Дзе  коціць  Нёман  срэбраводны
            Па той зямлі дзе Гродна родны   
            Дзе  пташкі   мілым  шчабятаннем 
            Нас  паднімалі   светлым  раннем
Дзе  на слупах, як шапкі тыя
Віднелісь   гнезды   буславыя
Там  буслы   рвуцца   угару
Узляцець  чакаюць там  пару
            Яны   накапліваюць  сілы
            Скачуць,   разводзяць   свае  крылы
            І  ў  гору чуць-чуць   падлятаюць
            Паветра  ліха   заграбаюць
А  як  тут  весела  і  міла
Пчала   ў  вуллях   гаманіла
І  як  тут  смачна  пахла  мёдам
Вуллі    раслі  тут  з  кожным  годам
            Мой  любы  лес, палеткі  тыя
            Ужо  людзі  тут  жывуць другія
            У  прошласць  канулі   гадочкі
            Прайшлі  шчаслівыя   дзянёчкі
Душу  мне   смутак   напаўняе
Што  прайшла  моладасць  ліхая
Мае   лясы,   мая   вадзіца
Для  вас  цяпер  я  чужаніца