Абрус святочны, што зімы радкі,
І навальніцы злёгку адшумелі.
… А мы ўсё палім свечкі
ў цішыні
Грамнічныя – у пошуках надзеі.
Усім даспадобы ранняе цяпло,
Мяцеліцы суцішаныя крылы.
А мы сумуем, гледзячы
праз шкло,
Як нашай веры растаюць
кілімы.
І п’е вясковы певень
не з вядра
Сцюдзёную капежную вадзіцу.
А мы ў нябёсы чыстыя штодня
Каханне адпускаем,
як сініцу.
... Абрус святочны,
што зімы радкі,
І навальніцы злёгку адшумелі.
Мы больш не палім свечкі ў цішыні –
Грамніцы,
як імгненне,
праляцелі.
2015
Грамнiцы
© Copyright: Алёна Папко, 2015
Свидетельство о публикации №115061106303
Свидетельство о публикации №115061106303
Рецензии