Сівыя твае валасы, і вочы зялёныя.
Рукі ад працы ўсе ў мазалях.
Тата! Мой тата! Родненькі!
Як жа мне хочацца табе крычаць.
Праз усе тыя мілі якія падзяляюць нас,
Пра любоў сваю я хачу крычаць,
А сказаць пра гэта ў мяне язык не паварочваецца,
А чаму я не ведаю, проста вось так.
Але ж я ведаю, ведаю,
Што ты любішь мяне ўсёй душой,
Як і цябе татачка, родненькі,
Я люблю цябе – мой герой!
Тата
© Copyright: Ирина Яковец, 2015
Свидетельство о публикации №115060800107
Свидетельство о публикации №115060800107
Рецензии