(украiнскiм жанчынам,што працуюць у Iталii, прысвячаецца)
Дзьве гадзiны волi!-
iм усе мы рады...
Пойдзем пад таполi,
там звiняць цыкады.
Усядземся на трауцы,
рыжай ад спякоты,
гутарыць аб працы
нешта не ахвота,
не крычыце хорам,
дзе i што купiлi,
чым сiньёр, сiньёрау
на абед кармiлi,
i не пачынайце
спрэчак аб Майдане...
Лепей заспявайце
песню пра каханне
Абедзенны перапынак
© Copyright: Ольга Жогло, 2015
Свидетельство о публикации №115052203216
Свидетельство о публикации №115052203216
Рецензии
І сапраўды - навошта марнаваць час на спрэчкі аб гульнях палітыкаў, на якія, тым больш, мы ніякім чынам не можам уплываць. А песні пра каханне (чытай - унутраная эміграцыя) - значна лепш. Я без іроніі. Проста чалавек павінен проста заставацца чалавекам, і, як я разумею, Ваш верш - менавіта аб гэтым. З павагай,
Юрий Игнатюк 17.11.2015 13:53 • Заявить о нарушении
Юрий Игнатюк 17.11.2015 13:53 • Заявить о нарушении
Шчыра дзякую за рэцэнзію і пранікненне ў змест майго верша. Натхнення Вам, Юрый, і плёну ў тым, над чым працуеце цяпер. З павагай,
Ольга Жогло 17.11.2015 16:01 Заявить о нарушении
Ольга Жогло 17.11.2015 16:01 Заявить о нарушении